پرسش مهر 1400

وقتی که نسیم موج می اندازد در پرچم تو دلم می‌لرزد

مانند قدیم با شادی تو، با هر غم تو دلم می‌لرزد

ای رویش سبز، ای صبح سپید ای لاله ی سرخ تو ایمانم

عشق کهنم، زیبا وطنم شور سخنم، تو را می خوانم

عالم می داند آری تار و پود این پرچم

از خون رگ عشاق است

می بوسد این بیرق را

هرکس هرجای دنیا

نام خدا را مشتاق است

دل می بازم سر می بازم پای این پرچم

فرداها را من می سازم پای این پرچم

مظلوم سرفراز همواره بر اوج قله هایی

دائم در اهتزاز زیبایی و زیبایی و زیبایی

-محمد مهدی سیار