پرسش مهر 1400

اگر ایران به جز ویران‌سرا نیست؛

من این ویران‌سرا را دوست دارم.

اگر تاریخ ِ ما افسانه‌ رنگ است؛

من این افسانه‌ها را دوست دارم.

نوای ِ نای ِ ما گر جان‌گداز است؛

من این نای و نوا را دوست دارم.

اگر آب و هوایش دل‌نشین نیست؛

من این آب و هوا را دوست دارم.

به شوق ِ خار ِ صحراهای ِ خشکش،

من این فرسوده‌پا را دوست دارم.

من این دل‌کش زمین را خواهم از جان

من این روشن‌سما را دوست دارم.

اگر بر من ز ایرانی رود زور،

من این زورآزما را دوست دارم.

اگر آلوده ‌دامانید، اگر پاک!

من ای مردم، شما را دوست دارم.

-پژمان بختیاری

برای ذخیره‌ی انیمیشن روی سه‌نقطه‌ی گوشه‌ کادر کلیک بفرمایید.

↩گروه انیمیشن‌سازی فاطمه الزهرا

یلدا -همان میلاد به معنای زایش- زاد روز یا تولد است که از آن زبان سامی وارد پارسی شده است. باید دانست که هنوز در بسیاری از نقاط ایران مخصوصاً در جنوب و جنوب خاوری برای نامیدن بلندترین شب سال، به جای شب یلدا از واژه مرکب شب چله استفاده می شود.

خور روز (دی گان)- یکم دی ماه- در ایران باستان در عین حال روز برابری انسان ها بود. در این روز همگان از جمله شاه لباس ساده می پوشیدند تا یکسان به نظر آیند و کسی حق دستور دادن به دیگری را نداشت و کارها داوطلبانه انجام می گرفت، نه تحت امر.

در این روز جنگ کردن و خونریزی، حتی کشتن گوسفند و مرغ هم ممنوع بود. این موضوع را نیروهای متخاصم ایرانیان می‌دانستند و در جبهه ها رعایت می کردند و خونریزی موقتاً قطع می شد و بسیار دیده شده که همین قطع موقت جنگ، به صلح طولانی و صفا انجامیده بود.
یلدای خوشی را برایتان آرزومندیم!

↩منبع

زنده‌باد پزشکان ایرانی که باعث سربلندی کشورمان هستند!

شنیدم که دارای فرخ تبار

ز لشکر جدا ماند روز شکار

دوان آمدش گله‌بانی به پیش

به دل گفت دارای فرخنده کیش

مگر دشمن است این که آمد به جنگ

ز دورش بدوزم به تیر خدنگ

کمان کیانی به زه راست کرد

به یک دم وجودش عدم خواست کرد

بگفت ای خداوند ایران و تور

که چشم بد از روزگار تو دور

من آنم که اسبان شه پرورم

به خدمت بدین مرغزار اندرم

ملک را دل رفته آمد به جای

بخندید و گفت: ای نکوهیده رای

تو را یاوری کرد فرخ سروش

وگر نه زه آورده بودم به گوش

نگهبان مرعی بخندید و گفت:

نصیحت ز منعم نباید نهفت

نه تدبیر محمود و رای نکوست

که دشمن نداند شهنشه ز دوست

چنان است در مهتری شرط زیست

که هر کهتری را بدانی که کیست

مرا بارها در حضر دیده‌ای

ز خیل و چراگاه پرسیده‌ای

کنونت به مهر آمدم پیشباز

نمی‌دانیم از بداندیش باز

توانم من، ای نامور شهریار

که اسبی برون آرم از صد هزار

مرا گله‌بانی به عقل است و رای

تو هم گلهٔ خویش باری، بپای

در آن تخت و ملک از خلل غم بود

که تدبیر شاه از شبان کم بود

-سعدی

از دیگر نقاط قوت کشورمان می‌توان به همبستگی و اتحاد موجود بین مردم عزیز بود که سرانجامش مهار ویروس کرونا و ساخت واکسن درمان‌گری به کمک دانشمندان ارجمند ایرانی بود اشاره کرد.

هرچند، با وجود اینکه تا اکنون به خوبی از پس این ویروس بر آمده‌ایم اما نباید غافل شد و همچنان نیاز داریم تا بهداشت مناسب را رعایت کنیم و بتوانیم برای همیشه ریشه‌اش را با تیشه بزنیم. 

برای ذخیره‌ی انیمیشن روی سه‌نقطه‌ی گوشه‌ کادر کلیک بفرمایید.

↩منبع

برای ذخیره‌ی موسیقی روی سه‌نقطه‌ی گوشه‌ کادر کلیک بفرمایید.

وطن

با حضور نوابغ

زندگی می کند

و با خون شهدا

زنده می ماند.